Nou na bijna 30 uur ben ik er. Wat een reis. Het begon op Schiphol met het feit dat mijn ESTA niet goed was. Dat is een doorreisvisum voor Amerika en aangezien ik via JFK New York vloog had ik die nodig. Mijn eerste vlucht was naar Londen met British Airways en zij verwees me naar de zuilen op Schiphol waar je als nog een ESTA kan aanvragen. Alleen liepen beide zuilen steeds vast bij de betaling en stonden allerlei mensen via hun mobiel een nieuwe aan te vragen. 6 kantjes met vragen...

Dus zo ook ik. Ik kreeg geen bevestiging, maar de mevrouw van British Airways zei dat het goed was. Ik vond het raar want de anderen mensen kregen wel gelijk een bevestiging in hun email. Dus toen ik op Londen gelijk tegen een balie van American Airlines aanliep (daarmee vloog ik van Londen naar NY) dacht ik, toch ff checken. En toen bleek dat ik mijn tweede aanvraag via een fake site had aangevraagd. Dat gebeurde heel vaak zei hij, maar ik voelde me echt dom. Gelukkig was hij heel aardig en heeft me via zijn mobiel opnieuw door 6 kantjes vragen heen geholpen. Toen kon ik nog net mijn vlucht halen naar NY. Eenmaal op NY moest ik mijn bagage ophalen, weer door douna en beveiliging en opnieuw inchecken voor naar LIMA. Ik kreeg bij het uitstappen een speciaal fel rood mapje, waar ik constant mee gewapperd heb -connecting flight to catch- en ik had net NET op tijd mijn aansluiting met LIMA, omdat iedereen heel erg aardig meewerkte. Bij de gate werd ik omgeroepen en moest er WEER wat gecontroleerd worden voordat ik in mocht stappen. Een aantal van mijn connecters zijn blijkbaar niet brutaal genoeg geweest, want die hebben het niet gehaald. De rijen waren ook enorm bij de douane en beveiliging op NY.

Op LIMA weer hetzelfde verhaal. Weer bagage ophalen, douane en beveiliging. Maar was een domestic flight dus geen voorrang. Wel megdruk. Mijn vlucht naar LIMA had er langer over gedaan en mijn vlucht naar Cuzco vetrok een half uur eerder. Dus bij de final call kwam ik de gate binnen rennen en werd ik nog net naar het toestel gebracht.

Alle vluchten dus op het nippertje gehaald. Maar geen tijd om ergens rustig te eten of een kopje koffie. Water had ik ook steeds niet, geen tijd om te kopen. Toch lastig want ik moet van de arts 3 lt drinken per dag. 1 keer kreeg ik gratis eentje van een jongen uit de winkel, omdat hij niet kon wisselen en ik haast had en van de steward naar LIMA van Latan Airlines (goede airline btw) kreeg ik steeds zijn have fles als hij de mensen had ingeschonken. Nice.

Door de coordinator Carina (Peruaans) opgehaald en naar het appartement gebracht. Dat deel ik met Tim (Nederlands), Anja (Duits) en Terry (Australie). Net een koude douche, ach, gehad en nu ff naar supermarkt. Straks met zijn allen naar de mall. De man van de coordinator is ook coordinator en is Koen, ook Nederands, maar dus moest naar het ziekenhuis dus wij passen even op hun zoontje Gabriel van 3 jaar.

Ik merk duidelijk dat het hier hoger is. Licht in mijn hoofd en kortademig. Moet wennen.

Foto^s oploaden moet ik nog doorgeven, want alles is in het Spaans op deze pc verder. Ook het toetsenbord is anders dus soms kunnen er wat rare tekens tussen zitten haha.

Ik ben blij dat ik er ben, maar moe. Het is hier 7 uur vroeger dan bij jullie. Vroeg naar bed en morgen het oude Centrum van Cuzco verkennen denk ik. Maandag beginnen die arbeit.

Adios.