Gisterenavond was ERG gezellig at MAMA AFRICA bar dus ik heb vannacht maar 2 1/2 uur geslapen. Toch fris en fruitig om 8.00uur naar het centrum voor een stevig ontbijtje en mijn pick up at 9.50u. Ik 9.30u nog maar even gebeld. Ja ja echt 9.50u. Hij was er 10.00u. Ik was ALLANG blij! Toen ca. 2 uur met de bus naar het treinstation. Denk je dat je mijlen ver weg in een dorpje in PERU weg bent van werk kom je een Raadslid tegen die ook in je Projectgroep KUNST zit van het Stadhuis! Bizar...
Met de PERUTRAIL naar Agua Callentes oftewel Machu Pichu pueblo (dorp). Super mooie treinreis door de bergen en prachtige natuur van Zuid Peru. Mooie trein ook. Je moet echt boarden met je paspoort en krijgt drinken en een broodje op een rit van 1 1/2 uur. Machu Pichu dorp ligt in een soort regenwoud. Je merkt ook gelijk dat het lager is, want ik kan nu zonder te stoppen en ademnood omhoog klimmen.
Eenmaal met de trein aangekomen werd ik opgehaald door een meisje (vind jouw bordje in de chaos) en naar mijn hostal gebracht. En daar begon het.
Ik ben absoluut niet bang aangelegd. Ik durf veel, probeer veel, hou van uitdagingen, hoogtes, snelheden etc. Maar 1 ding, er is 1 ding waar ik echt hartkloppingen van krijg. En ademnood. Spinnen. Dus ik kom die kamer in en zie gelijk een grote zwarte spin zitten. Ok. Ok. Ok. Rustig. Rustig. Denken. Wat ga ik doen....iets zoeken om mee dood te maken natuurlijk. Maar wat. Ik heb 1 volle rugtas voor Machu Pichu morgen en mijn schoenen hebben profiel. En je hebt 1 kans. Ik heb het bed weggeschoven, want hij mocht niet op het bed of op mij vallen. Ok. Rustig. Ok. Pffff, ademen, ademen, hartslag 300. Serieus. Ik zag een kapotte lampenkap met een vlak stuk. Dat moest het worden. Maar ik durfde niet. Moed verzamelen. Ademen, pffffff, ok daar gaan we.....KILL AND ATTACK!!! Dood. Ik hoorde het kraken. Toen ben ik 10 minuten gaan zitten om te stoppen met trillen voordat ik normaal ademde. Toen moest ik gaan kijken of er meerdere waren. Met zaklamp (dank voor de apps op je telefoon) op mijn knieen onder het bed kijken. Ik durfde niet, maar moest. Je lijdt het meest door het lijden dat je vreest....
Geen spinnen meer. Maar ik moet daar straks wel slapen. Nou ja zo, want buiten het feit dat ik moe ben natuurlijk moet ik morgen om 4.00u op. Ik heb zojuist een busticket gekocht, maar ik hoor nu net dat mijn Montana ticket niet geregel is. Nou ja ik heb het wel geregeld, maar de guide heeft het e ticket nummer niet dus als dat niet snel lukt kan ik morgen de Montana niet beklimmen.....godver de godver....het zal eens makkelijk gaan allemaal.....pffff.... Slapen zal met melatonine en meditatie worden denk ik. Dat wordt me een nachtje....
Vanmiddag toen ik aangekomen was ben ik naar de hot springs geklommen. Ze hebben hier restuarants (veel), souvenierwinkels (heel veel) en minimarkets. Dus veel anders te doen had ik niet. Die warm water baden waren wel aardig. Ik had gelukkig bikini en handdoek, want ookal was het maar 1,25 euro handdoek en bikini HUREN zou ik niet doen....
Ik ga eens kijken hoe het met mijn Montana ticket is.... ga meer weer eens wat bellen...
Chao!