Nou die hoogteziekte was echt niet tof. Ik heb gisteren de hele dag in bed gelegen. Ik was ZO beroerd. Ik moest liters drinken stond er in de folder. Dus het was bed, wc, bed wc. Echt een heerlijk begin. Het schoot wel even door mijn hoofd, Cynthia waar ben je nou weer aan begonnen..., maar uiteraard heb ik een rotsvast vertrouwen in mijn taak hier dus gewoon een kwestie van tijd. En inderdaad vanmorgen voelde ik me veel beter. Wel nog heel slap en moe, maar niet meer zo misselijk en veel hoofdpijn. Met Carina besproken dat ik niet vandaag al naar het tehuis zou gaan, want die kinderen zijn fysiek sterk en door hun enthousiasme soms wat agressief en daar was ik nog veel te wiebelig en vaatdoekerig voor. Wel ben ik vandaag met Anja even naar de mall geweest. We waren het snel eens dat het mannenhuishouden waar we in terecht waren gekomen een vrouwelijk, lees hygienische, touch nodig had. Dus we hebben zeep gekocht, keukenrol, nieuwe sponsjes en vaatdoekjes. Het is al basic genoeg zonder warm water, een kapotte koelkast, geen handdoekjes, geen afwasborstel, geen wcborstel dat dit op zijn minst nodig was.

Daarna naar het centrum van Cuzco gelopen. Nou lopen, ploeteren. Veel bergen hier en alle straatjes gaan omhoog, omlaag. Na 5 treden sta ik te hijgen als een bejaarde, maar dat schijnt aan te houden ook na de hoogte ziekte. Dat went pas na maanden schijnt. Cuzco ligt op 3360 meter hoogte. Maar dus mijn eerste echte kennismaking met Peru.

En ja toen ik in de zon op HET plein van Cuzco zat en alle in klederdracht geklede mensen voorbij zag komen met in de verte de bergen en het Christusbeeld was ik weer wat blijer.

De weg vinden is hier een probleem. Alles heeft zijstraatjes en andere ingangen, trappetjes, aftakingen, zelf met map is het lastig.

Maar de school heb ik gevonden. Ik kom er net vandaag. Ik heb 3 uur priveles gehad van Jimmy. Ik wist toch best nog wat bleek dankzij mijn zelfstudie, en bij mijn eerste oefening van 40 vragen had ik maar 2 fout dus muy bien Cynthia. Hasta manana Jimmy.

Morgen gaan we met alle studenten eten, degene die willen athans. Elke dinsdag wordt er een ander eettentje uitgeprobeerd. Morgen ga ik ook voor het eerst naar het tehuis. Koen die normaal alles regelt ligt in het ziekenhuis dus het loopt allemaal even anders, maar Carina doet wat ze kan. En dan ook nog een zoontje van 3, lekker druk dus.

Soms maak ik foto´s met mijn telefoon die ik 1 voor 1 mobiel kan uploaden, maar de foto´s die ik vanmiddag heb gemaakt moet ik met kabeltje uploaden in het internetcafe denk en dat kabeltje heb ik nu niet bij me.

Het appartement is 10 trappen omhoog dus even heen en weer sla ik over.

Het is hier koud, winter. Overdag zo´n 20 graden in de zon, maar de lucht en wind is fris. Nu is het 19.00u, heb ik een fleecetrui aan en windjack en ga naar ´huis´ en wat eten maken, mijn huiswerk maken en slapen.

Chao! (das informeel voor Adios).